Μέγα Λιβάδι

(click here for English version ) / (cliquez ici pour la version française )

Το Μέγα Λιβάδι βρίσκεται στη νοτιοδυτική πλευρά της Σερίφου και χτίστηκε στα τέλη του 19^ου αιώνα, όπως και ο Κουταλάς, για τις ανάγκες εξόρυξης των μεταλλείων. Για πάνω από μισό αιώνα, μέχρι δηλαδή το 1963 που έκλεισαν οριστικά τα μεταλλεία, ο οικισμός ήταν από τους πλέον ανθηρούς οικονομικά. Φιλοξενούσε αρκετές εκατοντάδες εργατών που συνέρρεαν από διάφορα μέρη της Ελλάδας για να βρουν εργασία, ενώ για ένα διάστημα, είχε και ξεχωριστή Κοινότητα. Την εποχή των μεταλλείων υπήρχε αστυνομικός σταθμός, παντοπωλεία, φούρνοι, σχολεία, χημείο, τσαγκαράδικα, ραφεία.

Στις μέρες μας υπάρχουν ακόμα ερείπια, κατάλοιπα της εποχής εκείνης για να θυμίζουν το ένδοξο παρελθόν της περιοχής, καθώς επίσης και το περίφημο Διοικητήριο της εταιρείας «Σέριφος-Σπηλιαζέζα», ένα έξοχο νεοκλασικό, που μετά από ενέργειες πολλών ετών πρόκειται να αποκατασταθεί, να επισκευαστεί και να μετατραπεί σε πολιτιστικό κέντρο. Λίγο μετά το Διοικητήριο βρίσκεται και το μνημείο των πεσόντων της εξέγερσης, για να θυμίζει την αιματηρή εξέγερση των μεταλλωρύχων το 1916, με βασικό αίτημα την καθιέρωση του οχταώρου της εργασίας τους, μία από τις πρώτες σε όλην την Ελλάδα.

Απέναντι από το Ηρώο, βρίσκονται το σύμβολο του οικισμού, αλλά και κατ’ επέκτασιν της Σερίφου, η περιβόητη σκάλα φορτοεκφόρτωσης των πλοίων και λίγο μετά, τα ιαματικά λουτρά του Αλμυρού. Στον οικισμό υπάρχει και το μεταλλευτικό μουσείο, που στεγάζεται στο κτίριο του παλιού σχολείου και λειτουργεί κατά τους θερινούς μήνες. Τέλος, υπάρχουν τρία παραδοσιακά ταβερνάκια και πιο πάνω από το χωριό, στην κορυφή ενός λόφου βρίσκεται ένας από τους αρχαιότερους προϊστορικούς οικισμούς των Κυκλάδων, αυτός των Πλακαλώνων, ο οποίος όμως δεν έχει ανασκαφεί ακόμα.